Het einde van Annelieseren
Naargelang ik mijn egogedachten beter ga opmerken, dat zijn al mijn gedachten die ook maar enig spoortje van zonde schuld of angst in zich mee dragen, wordt het ook steeds duidelijker hoe complex en compleet chaotische het egodenksysteem is.
Het wordt daardoor ook steeds duidelijker dat analyseren van dat chaotische denksysteem met als doel het beter te begrijpen en er door het te snappen iets aan te kunnen doen, of te veranderen, weinig zin heeft.
Het valt niet te begrijpen, want zou ik in één keer alle egogedachten die maar mogelijk, uit verleden, toekomst of heden begrijpen, en het doel ervan doorzien, dan kan dat alleen betekenen dat ik me buiten het egodenksysteem bevindt en ontwaakt ben uit de droom, dat wat het egodenksysteem eigenlijk is, een droom en al even chaotisch als wat wij onze slaapdromen noemen.
Net als wat wij onze slaapdromen noemen, is ons dagelijkse leven ook een droom. En dromen worden niet letterlijk genomen, maar symbolisch.
Zelf zgn voorspellende dromen, voorspellen niet iets letterlijk, maar laten projecties zien van onze onbewuste zonde, schuld en angst gedachten.
Al mijn gedachten die gericht zijn op de chaos die we onze wereld noemen en deze chaos serieus nemen, letterlijk nemen, vallen onder de noemer ‘egodenkgeest’, en hebben maar één doel, af te scheiden van God.
Ook als deze gedachten God als onderwerp hebben, de god versie die naar ons evenbeeld door ons, de egodenkgeest, gemaakt is.
Moorden in naam van god, of behulpzaam zijn in naam van god (beide zijden van de ene egomedaille) kan op geen enkele manier afkomstig zijn vanuit Liefde, vanuit Eenheid, vanuit God.
Dat wat God IS weet niets van een wereld. Want hoe kan Eenheid nou iets afweten van tweeheid? Een is één en nooit twee.
De god die de egodenkgeest bedacht heeft weet wel van een (droom) wereld en deze god ‘doet’ wat de egodenkgeest hem opdraagt, en dat kan van alles zijn, verzin het maar wat er allemaal gebeurt ‘in naam van god’.
Wederom een behoorlijk chaotisch beeld geeft zo’n ego god, maar dat kan ook niet anders, want ego kan alleen nog maar meer ego maken.
Deze ego god is net zo krankzinnig als zijn maker, de egodenkgeest.
En dus zijn de resultaten ook krankzinnig.
‘Ik’ die geloofd hier in een wereld te leven in een lichaam en vergeten is dat de ‘ik’ de egodenkgeest is die alleen maar projecteert, kan niet begrijpen wat het vormloze Eenduidige GOD IS betekent.
Zelfs de denkgeest die zich bewust is van dit hele krankzinnige egodenksysteem en weet dat hij de dromer van de droom is, heeft geen voorstelling van GOD IS, wel een vermoeden, een hoopvol vermoeden en een groeiend vertrouwen in dat wat IS, dat ‘IS’ waar hij de denkgeest thuishoort en nooit uit is weggelopen.
En dan komt ook het besef en groeit het besef dat de wereld van de chaos (ego) niets te bieden heeft dan alleen chaos en krankzinnigheid, en dan wordt het ook makkelijker elke uit chaos stammende gedachte + ervaring (mijn dagelijkse leven) nu te laten her-gebruiken als vergevingskans en vergevingsmateriaal in handen van de Juist gerichte-denkgeest (HG/J) die nog steeds onveranderlijk in verbinding staat met GOD IS.
Annelies kan stoppen met Annelieseren, (sorry the pun) want Annelies en alles wat Annelies doet valt niet te analyseren. De Annelies als lichaam op zich als waar aannemen (in plaats van weten dat het de egodenkgeest is die een plaatje/projectie Annelies projecteert) is meteen alle projecties vanuit zonde, schuld en angst die dit lichaam als waar zien, waarmaken. En dat is kiezen voor chaos en kiezen voor in chaos te blijven, kiezen voor in afscheiding te blijven geloven. En chaos analyseren, die ervoor kiest chaos te zijn en te blijven, heeft maar één doel, in chaos te blijven.
Ik merk zelf als ik mijn gedachten + toestanden begin te analyseren ik in een doolhof van mogelijkheden terechtkom en ik volledig vastloop van de ene doodlopende weg in de andere.
Dit eerlijk onder ogen zien, zonder iets achter te houden, dwars door de angst en weerstand van het onder ogen zien heen, is noodzakelijk om überhaupt de andere keuze te willen en te kunnen maken.
Daarvoor moet de denkgeest het punt bereikt hebben van ‘genoeg is genoeg’. En dit punt is onvermijdelijk voor alle schijnbaar afgescheiden stukjes denkgeest. En of ik nu wel of niet spiritueel lekker bezig denk te zijn, maakt niets uit voor de uiteindelijke onvermijdelijkheid van het terug herinneren van de denkgeest in GOD IS, omdat er in werkelijkheid nooit iets is gebeurt, er bestaat geen ‘van God los’, het was slechts een droom, een illusie van afscheiding.
illusje 
KLAAR! 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Annelies voor de “analyse van Annelies” , gave /grappige woordspeling, of beter gezegd t Opheffen van Annelies …? nou dat zou fijn zijn…hihi.. ( eh nou ikke nog.. oeps)
, ja doe m’n best , of beter niet mijn best doen, maar laten gaan wat ik denk te zijn, en niet ben… en Vergeten ben , en dat Zijn, wat ik Echt ben,
Oprecht dank voor je Heldere, Open & Eerlijke Herinnering om wakker te worden en te blijven …!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Jan.
Het opheffen van het analyseren van de gedachte/projectie ‘Annelies’. De gedachte/projectie Annelies is er kennelijk nog. Het analyseren opheffen dmv Vergeving en verder alle andere gedachten is nog haar (denkgeest) enige functie.
LikeLike