Het denken oordeelloos observeren is de ego denkgeest betrappen op een poging iets te zijn en te maken wat er niet is en kán zijn.

Ego gedachtes zijn de verloren zonen van de ego-denkgeest, vergeving brengt ze terug naar de Vader.

Niet de vorm is onthutsend, maar het geloof erin.

Vergeet deze wereld, vergeet deze cursus, en kom met volkomen lege handen tot jouw God. (ECIW WdI.189.7:5)

Vergeven en loslaten, ‘niets’ opgeven voor ALLES

Ongelukkig zijn is een onnatuurlijke staat van (niet) zijn en wordt daarom als ongelukkig ervaren.

‘Je ziet het vlees of herkent de geest.’ (T31.VI.1)

Denkgeest zijn is normaal en natuurlijk, denken een mens te zijn is abnormaal en onnatuurlijk.

Angst getuigt slechts van mijn eigen illusies over mijzelf.

Verlichting, niets bijzonders, het licht gaat gewoon aan, simpelweg ontwaken uit de droom.