De egodenkgeest is het resultaat van de keuze gemaakt door de onbewust gehouden keuze gemaakt door de keuzemakende denkgeest welke voor afscheiding kiest.
Er lijkt gekozen te worden voor een bepaald persoonlijk script, maar eigenlijk wordt er gekozen voor afscheiding en die keuze wordt geprojecteerd als een projectie (te vergelijken met een film) die eruit ziet en ervaren wordt als een persoonlijk verhaal of droom. Die ene keuze gemaakt door de onbewust gehouden keuzemakende ene denkgeest voor ‘kijken’ met het ego is altijd dezelfde keuze: die voor afscheiding van Eenheid, Waarheid, God, Liefde. Dat het ervaren wordt als een persoonlijk leven door een persoon en dat x 6 miljard is een verder gevolg van de wil tot afscheiding die men in de projecties uitgebeeld ziet.
De oorzaak van de eerste stap tot afscheiding uit Eenheid, wordt uit de denkgeest gewist, en daardoor wordt de oorzaak van de tweede stap tot afscheiding (een geprojecteerd leven) ook gewist en vergeten.
Resultaat: één denkgeest die nu alleen nog maar kan denken in afscheiding en zichzelf als één persoon met een persoonlijk leven ziet te midden van anderen met een persoonlijk leven. Een en al afscheiding, dat moge duidelijk zijn, als je het wil zien dwars door de zonde, schuld en angst van de ontkenning, het gelijk willen hebben heen.
De weg naar het terug herinneren kan daarom alleen geschieden door het pad van ‘het vergeten’ terug te wandelen, waardoor het vergeten stap voor stap kan worden vergeven en terugkeer in herinneren het onvermijdelijke gevolg is.
Het is misschien wel ‘lekker’ het totale abstracte, Éénheid, Waarheid, Liefde, God, in beelden om te zetten en dat spiritueel te noemen en daardoor de afscheiding in te slepen en dan net doen of dat iets te maken heeft met ‘ontwaken, verlichting’, maar ondertussen is het gewoon weer een afleiding van de aan afscheiding lijdende (ego)denkgeest. Het wordt wel tijdelijk als even ‘lekker’ ervaren, maar het is niets anders is dan het tijdelijk ‘lekker’ voelen na het gebruik van drank, drugs, seks, eten of wat dan voor ‘lekkers’ dan ook.
Daarom legt ECIW zo de nadruk op het leren oordeel loos te kijken, en daardoor te herkennen, onderkennen en ervaren van wat de keuze voor afscheiding inhoudt, door elke egogedachte + projectie heel bewust te gaan herkennen. En dat kan alleen als werkelijk ervaren en gevoeld gaat worden wat een pijnlijke keuze, de keuze voor afscheiding eigenlijk is, en dat dat de oorzaak is van alle lijden en niet wat er in de wereld lijkt te gebeuren. Dan zal de onvermijdelijke keuze kunnen worden gemaakt; “nee, dit wil ik niet meer, er moet een andere manier zijn”. Niet door het ontkennen van een wereld, mijn leven, mijn lijden en pijn, en dat van anderen, maar er doorheen te gaan, aan de hand van ‘de andere keuze’, de keuze voor het pad van terug herinneren in Éénheid, Waarheid, God, Liefde, in ECIW voorgesteld als de symbolen Heilige Geest en Jezus, symbolen voor oordeel loos kijken.
En nee dat eerlijke oordeel loze kijken, is niet comfortabel en dat is vaak de reden waarom men liever niet wil kijken naar alle ego uitingen en projecties van de egodenkgeest en liever God, Waarheid, Eenheid, Liefde de wereld van de projecties in sleept. Niet om redenen die men denkt, namelijk om een prettiger gevoel te krijgen, maar om het ‘vergeten’ voort te zetten en het totale abstracte: God, Waarheid, Eenheid, Liefde, juist buiten de deur te houden, door er een eigen geprojecteerde, beeldende ego versie van te maken.
Ook deze strategie van de egodenkgeest onderkennen en herkennen is onderdeel van het proces van leren oordeel loos te kijken met als enig Doel: terug herinneren in Waarheid, Eenheid, Liefde, God.
illusje 