‘The world is a maladaptive solution to a non-existent problem.’
Een reactie plaatsen
Maandelijks archief: februari 2023
Het vergeven vergeten.
We vergeten te vergeven omdat we dat willen, en we vergeten het vergeten te vergeven omdat we dat willen en we vergeten het vergeten, dat we vergeten zijn te vergeven omdat we dat willen…. tot we het echt niet meer willen vergeten, en vergeven.
Het stom vinden en of verachtelijk van onszelf (het ego), dat we het vergeten, is weer een verdekte vorm van het willen vergeten, het niet willen vergeven enz.
Zo ontdekken we vanzelf, door het toenemend alert zijn op de eigen gedachtes, als waarnemer, dat er maar één probleem is en maar één oplossing voor elke afscheidingsgedachte, die maar één verborgen doel heeft en dat is vergeten te vergeven en maar één echte oplossing kent, het vergeten in al zijn kleurrijke vormen te vergeven.
Dus we hoeven niet te stoppen met te vergeten te vergeven, maar simpelweg vergeven dat we vergeten.
Het vergeten vergeven.
verborgen achter het ene vergeten,
View original post 36 woorden meer
1 + 1 = 2 (het ego-dualisme-systeem) terug-geven, ver-geven aan 1 (non-dualisme).
Het laagje voor laagje doorzien van hoe het denksysteem van de keuze voor ego werkt zorgt er ook voor dat het egodenksysteem steeds meer bloot komt te liggen en steeds duidelijker wordt dat elke gedachte met de dualistische keuze voor ego begint.
Zolang de denkgeest nog niet ontwaakt is uit het geloof in de droom van het ene ego, dat bestaat uit 2 dualistische zijden (1+1=2), zal altijd de keuze voor het ego het eerst en het meest zichtbaar/voelbaar zijn, en ervaren worden als conflict.
Alleen de denkgeest die er aan toe is en bereid is hiernaar te “kijken” met HG in plaats van met het ego, zal bereid zijn en in staat zijn zich bewust te worden en gewaar te zijn van zijn keuze voor kijken met het ego en dan opnieuw te kunnen kiezen nu voor HG.
Niet de schijnbare persoon (projectie) is verantwoordelijk voor deze keuze, maar de denkgeest die gewaar is van zijn mogelijkheid tot kiezen op denkgeest niveau.
Er is steeds maar één keuze mogelijk, zodra het bewustzijn en het gewaarzijn er is dat er eerst automatisch als in een reflex voor het ego de onjuist-gerichte denkgeest is gekozen. De enige keuze die dan nog mogelijk is is de keuze voor de HG kant oftewel voor de juist-gerichte-denkgeest.
Dit lijkt in eerste instantie een persoonlijke keuze te zijn binnen het persoonlijke gewaarzijn van een persoonlijke denkgeest.
Dat kan wel zo lijken, maar dat is niet het geval.
Er is maar één egodenkgeest en er is maar één HG Denkgeest oftewel er is maar één nietig dwaas idee en daar is maar één Antwoord op welke het nietig dwaas idee kan doen laten oplossen in het niets dat het al was; een nietig dwaas idee.
Door dit te aanvaarden in een proces van het consequent terug-geven (vergeven) van elke waargenome keuze voor het ego aan HG, het symbool voor de verbinding met Één, zal de Verzoening met Één weer volledig herinnerd worden.
Wat is de logische consequentie van het idee dat er maar één ego is?
Dat kan niets anders betekenen dan dat de ene egodenkgeest elke (on)mogelijke egogedachte bevat. Dus het is niet zo dat er miljarden aparte egootjes zijn elk met hun eigen persoonlijke gedachtes, ook al lijkt dat zo te zijn. Er is één nietig dwaas idee dat we ego noemen en alles bevat; elke egogedachte en de daarbij behorende egoprojecties.
De wereld, het universum met lichamen, dingen en situaties is daarom niets anders dan een poging dit vreemde onnatuurlijke denksysteem van afscheiding te verbergen achter miljarden schijnbaar van elkaar losstaande persoonlijke gedachtes met projecties.
Alleen het geloof in zonde, schuld en angst, wat het verdedgingssysteem is van het ene ego houdt dit hele ene egodenksysteem in stand.
Hier eerlijk naar kijken olv HG/J Denkgeest en elke opkomende gedachte, emotie, ervaring als waarnemende denkgeest te bekijken, te herkennen en te erkennen, brengt de denkgeest terug in zijn ware functie van Vergever te zijn.
Verantwoordelijkheid nemen
Er is geen hulp buiten de denkgeest te vinden in de vorm van een Heilige Geest, Jezus of God, net zo min als er hulp te vinden is buiten ons in een wereld.
Er is niets, er is enkel dat ene nietig dwaas idee, wat wij, de denkgeest serieus zijn gaan nemen.
We hebben het allemaal zelf bedacht, gemaakt, geprojecteerd, vanuit denkgeest, dat wat we zijn. Alles is een product van denkgeest en het blijft denkgeest, want niets, geen enkele gedachte verlaat zijn bron. Ik ben verantwoordelijk voor al mijn gedachten.
Er is dus geen Heilige Geest en of Jezus die we voor hulp kunnen vragen bij specifieke problemen, want we hebben het allemaal zelf gemaakt en we maken dus ook de oplossingen voor onze wereldse problemen, welke nooit lijken te werken of werkelijk oplossingen blijken te zijn.
Jezus en of Heilige Geest zorgt er niet voor dat we beter…
View original post 350 woorden meer
De ego reflex
Het ego is een denksysteem bedacht om af te scheiden van God, Éénheid, Liefde, Waarheid, dat maakt dat alles wat de egodenkgeest denkt alleen maar dát doel heeft en overeenkomstig ook alleen naar die als zodanig geprogrammeerde afscheidings-reflex kan luisteren. Dat gaat automatisch, want zo is de egodenkgeest geprogrammeerd en reageert als in een reflex.
Bijvoorbeeld, er is een gevoel van ondrust, onvrede, geirriteerdheid, boosheid, chagerijn of wat voor gevoel van onvrede dan ook.
Dan kan ik dat gaan analyseren, op zoek gaan naar een oorzaak buiten mij waarom ik mij zo voel. Dat kan tot een tijdelijke oplossing leiden waardoor ik me tijdelijk even beter voel, maar ik voel ook dat het niet de hoofdoorzaak is. Kortom ik ben mijn ego gedachtes aan het oplossen door opnieuw te kiezen voor ego gedachtes.
Ego genezen met ego. Dat is zoals de wereld met zijn zelfbedachte problemen omgaat. Allemaal tijdelijke oplossingen…
View original post 745 woorden meer
illusje 