Arrogantie

Arrogantie is een waardeoordeel over wat ik denk over mijzelf, vanuit de ego-denkgeest. Het ego probeert mij te doen geloven dat het arrogant is te denken dat ik één ben met God, dat ik de Zoon van God ben, dat ik heel, ben, dat ik Liefde ben, en dat ik onkwetsbaar ben.

Ik kan dat voelen, het brengt emoties met zich mee, van schaamte, valse bescheidenheid, verlegenheid, valse nederigheid, onderdanigheid. En onder die valse nederigheid enz. zit de andere kant van de ego medaille, zoals me beter voelen dan de ander, me superieur voelen, ik weet het beter, ik ben de baas, en dan is het kringetje schuld/zonde/angst weer rond.

En zo blijf ik op ‘veilige’ afstand van God, de Heilige Geest en Jezus die mij van dit alles wat ik zo goed ken willen beroven. Ik laat me mijn verslaving, mijn schat niet zomaar afnemen.

 

Gollem and ‘precious’,

als het ontluisterende beeld van de verslaving aan het ego.

 

Maar ook: het lukt me nooit wat de Cursus zegt, god is mijn vijand geworden, hij haat me, zijn zoon is weggelopen, ik heb god vermoord, ik moet me verstoppen, ik maak mijn eigen vesting, god is dood leven egod* waar ik superieur ben waar ik de baas ben en de dood mijn ultieme overwinning op god is.

En ja pas als ik – de waarnemende-denkgeest – dit hele proces doorzie, in al zijn waanzin en zinloze gruwelijkheid kan ik me gaan afvragen of het ook werkt, of het bevalt, of ik er mee door wil gaan.
 
En dan kan er even een moment komen als de pijn, het lijden onverdraaglijk is geworden, dat ik me afvraag ‘Er moet een andere manier zijn’ en daar meer van wil weten.

Dan kan er een proces beginnen van waarnemen samen met mijn Innerlijke Gids Jezus en of de Heilige Geest. En kan ik heel eerlijk gaan leren kijken naar al die ego-gedachtes en ze aan J/HG geven zodat ze kunnen oplossen in het licht, vergeven kunnen worden.

De Cursus zegt over arrogantie:

‘Jezelf aanvaarden zoals God jou heeft geschapen, kan geen arrogantie zijn, want het is de ontkenning van arrogantie. Je kleinheid aanvaarden is wel arrogant, want het betekent dat jij jouw waardeoordeel over jezelf voor meer waar houdt dan dat van God.’ (T9.VIII.10:8-9)

 

”Elke poging die jij onderneemt om een broeder te corrigeren duidt erop dat je gelooft dat correctie door jouw toedoen mogelijk is, en dat kan alleen maar de arrogantie van het ego zijn. Correctie behoort aan God, die van geen arrogantie weet.’ (T9.III.7:8-9)

 

‘De Stem van de Heilige Geest gebiedt niet, want Ze is niet tot arrogantie in staat. Ze eist niet, want Ze is niet uit op controle. Ze overweldigt niet, want Ze valt niet aan. Ze brengt slechts in herinnering. Ze is alleen onweerstaanbaar vanwege wat Ze jou herinneren laat. Ze houdt je denkgeest die andere weg voor en blijft kalm, zelfs te midden van de onrust die jij voortbrengt.’ (T5.II.7:1-6)

 

‘Arrogantie is het afwijzen van liefde, omdat liefde deelt en arrogantie achterhoudt.’ (10.V.14:1)

 

‘Denken dat God chaos heeft gemaakt, Zijn Wil weerlegt, tegendelen voor de waarheid heeft bedacht, en duldt dat de dood over het leven triomfeert: dit alles is arrogantie. Nederigheid zou onmiddellijk zien dat deze dingen niet van Hem afkomstig zijn. En kun jij zien wat God niet geschapen heeft? Denken dat je dat kunt, is niets anders dan geloven dat jij kunt waarnemen wat God niet heeft gewild. En zou er iets arroganter kunnen zijn dan dit?’ (WdI.152.7:1-5)

 

Maar er is een ander manier, de zaak is niet hopeloos verloren en uitzichtloos. Als ik leer luisteren naar mijn Innerlijke Leraar, Jezus en of de Heilige Geest, dan kan ook ‘arrogantie’ mits totaal aan Hen gegeven ter vergeving een poort worden in plaats van een gesloten vergrendelde dichtgemetselde ondoordringbare deur. Als ik die bereidwilligheid heb dan zegt de Cursus:

 

‘De verlossing van de wereld hangt af van mij.

Dit is de uitspraak die alle arrogantie eens uit elke denkgeest weg zal nemen. Dit is de gedachte van ware nederigheid, die geen andere functie als de jouwe neemt dan degene die jou gegeven is. Het brengt jouw aanvaarding van een jou toegewezen taak met zich mee, zonder aan te dringen op een andere rol. Het velt geen oordeel over de juiste rol voor jou. Het erkent slechts dat de Wil van God op aarde zowel als in de Hemel is geschied. Het verenigt elke wil op aarde in het hemelse plan om de wereld te verlossen en haar terug te voeren tot de hemelse vrede. Laten we onze functie niet bestrijden. Wij hebben die niet vastgesteld.

Ze is niet ons idee. De middelen waarmee ze volmaakt zal worden vervuld, zijn ons gegeven. Het enige wat ons wordt gevraagd is dat wij onze taak in oprechte nederigheid aanvaarden en niet met zelfmisleidende arrogantie ontkennen dat we die waardig zijn. Wat ons te doen gegeven is, daartoe hebben we de kracht. Onze denkgeest is volmaakt toegerust om de taak op zich te nemen die ons is toegewezen door Iemand die ons goed kent.’
(WdI.186.1-2)

* egod is samenvoeging van ego-god.