Watte?

De denkgeest is altijd precies daar aan toe waar de denkgeest aan toe is, op het moment dat de denkgeest eraan toe is, omdat de denkgeest eraan toe is, als deze denkt wat hij denkt, op het moment dat deze denkt….
Watte?
Ja, daarom kan ik (denkgeest) vanuit mijn eigen denkgeest perspectief welke op dat moment precies is waar deze is, in de gedachte die ik denk, die gedachten denkend waar ik aan toe ben als denkgeest, op dat denk-moment, nooit bepalen waar een ander denkgeest perspectief (de zgn ‘ander’) op dat moment aan toe is.
Ik kan alleen maar mijn eigen denkgeest perspectief zien, aan de hand van mijn eigen gedachten en via hoe ik mijn eigen gedachten terug gespiegeld zie in de zgn ‘ander’ die alleen maar als spiegel werkt voor mijn eigen gedachten. Het gaat nooit over de ‘ander’ het gaat altijd over hoe en wat ik (denkgeest) denk. En dat geeft weer aan waar ik (denkgeest) denk te zijn en waar ik aan toe ben op denkgeest niveau, precies daar waar ik denk te zijn, het enige niveau welke de bron is van alles wat ik denk en geloof te zien, ervaar, en voel.

De ‘ik’ denkgeest is dus precies waar deze is, met al zijn gedachten, dat is wat er is.
De ‘ik’ denkgeest kan dus nooit fout of goed zijn, ‘hij’ is slechts waar ‘hij’ denkt te zijn.
‘Ik’ de denkgeest kan wel denken ergens anders te willen zijn, of ergens niet te willen zijn, maar dan nog is die gedachte precies ‘waar’ de denkgeest is, namelijk die gedachte denkend op het moment dat het gedacht wordt.

Dit aanvaardend, kan ik ook werkelijk zien dat genezing alleen op denkgeest niveau plaats kan vinden en dat dat alleen kan als de denkgeest eraan toe is. En dan is ook duidelijk dat de denkgeest eraan toe is als deze eraan toe is. Denkt de denkgeest namelijk dat ‘hij’ er nog niet aan toe is, of het nu nog niet kan, dan heeft dat niets met tijd te maken, maar met de gedachte die er dan is waaruit blijkt dat de denkgeest er niet aan toe is.
Vandaar dat Ware Vergeving zo’n krachtige denkgeest genezer is. Vergeving laat immers zien dat er niets ‘gebeurt’ is, er is slechts een gedachte, een niet-vergevende gedachte of een vergevende gedachte.
En de denkgeest denkt altijd datgene waar deze op dat moment aan toe is, dat wat er is, op dat denk-moment.
Vandaar ook dat vergeving stil is en in alle rust niets doet. Het rust in wat is en “Ze schendt geen enkel aspect van de werkelijkheid, en probeert die evenmin te verdraaien tot een verschijningsvorm die haar aanstaat” (WdII.1.4:2).

De denkgeest zal dit alles begrijpen als het bereid is zichzelf te begrijpen als zijnde denkgeest en weet en aanvaard dat er alleen gedachte is, gedachte die denkt wat ie denkt op het moment dat deze denkt, omdat het niet anders kan dan precies dat denken op dat denk moment.
Er is alleen maar de NU gedachte het NU van de denkgeest, die alleen maar NU gedachten kan hebben, ook als ze over verleden, heden en toekomst gaan, ze worden altijd NU gedacht.

• Bron
• De denkgeest
• moment
• NU
• perspectief
• spiegel
• stil
• verdraaing
• ware vergeving