DLINV. Lichamelijke genezing voor een verlichte geest

Uiteindelijk zullen ideeën zoals zorgen voor het lichaam, genoeg slapen goed eten voldoende beweging enz. ook weg gaan vallen, niet bedacht maar vanZelf. Consistent denken is dat er geen lichaam is punt. Alleen het is niet iets om na te streven, geen lichaam te zijn, het is een feit, Alleen zolang ik zelf denk dat ik een lichaam ben horen daar ook de regels bij en die regels moedwillig veranderen omdat ik theoretisch weet dat ik geen lichaam ben is ook zinloos. Het zal vanZelf gaan. Het moment dat ik ontwaak zullen deze regels geen rol meer spelen, omdat ze dan echt doorzien worden, als zijnde regels binnen de illusie. Ze zullen dan een ander doel krijgen.

Dus als ik denk het is niet goed om pas om 3 uur te gaan slapen voelt dat ook als niet goed, als ik gewoon doe wat ik doe, maakt het niet uit. Zeggen dat ik geen slaap nodig heb klopt ook niet, want dat is een dualistische uitspraak een ontkenning van iets wat als noodzakelijk wordt gezien. Het is eigenlijk zoals J zegt in TI.II.3:12 ‘Het huidige verschil tussen ons is dat ik niets ánders heb. Daardoor verkeer ik in een toestand die in jou alleen potentieel aanwezig is.

Dus het lichaam op z’n best gebruikt binnen de droom is het volledig in handen te geven van HG wat niet iets buiten iets is maar dat wat er ís, het enige wat er ís. En elk doel laten vallen. En voor de rest is het lichaam en alles in de vorm gewoon speelgoed, droom speelgoed waar we mee spelen in de droom, waar we mee spelen zolang we dat leuk vinden, volmaakt onschuldig. Eigenlijk een beetje zoals kleine kinderen met spullen spelen die lijken op het echte spul waarmee we als volwassenen werken, zoals speelgoedautootjes, poppen, gereedschap, enz. alles in het klein en nagemaakt om mee te oefenen, heel onschuldig en het heeft geen echt effect.

Zo spelen wij met ons droommateriaal als het ego het gebruikt, we doen maar wat, verzinnen steeds andere regels, bedenken dingen zonder overzicht te hebben, we gaan er helemaal in op en het voelt heel echt, we identificeren ons met het speelgoed, maar heeft geen enkel effect. Pas als we Spiritueel volwassen worden en zien dat we Geest zijn wordt het speelgoed een middel van de Geest en het doel wordt dan eenduidig Licht,Vreugde en Vrede, Thuiskomen.

 

2 reacties
  1. Spijker op z’n kop weer. Wat een heerlijk verhaal. Ja, zolang we met onze be-doeling blijven doordrammen, creëren we ook steeds conflict, en het hele leren in dit proces lijkt er om te draaien dat we leren dat de werkelijkheid iets is wat er altijd al was, en ook nog zou zijn, als we nou maar eens leerden om met onze poten er af te blijven. Ik hoef niets te doen dus.

    Like

  2.   Ja, soms voel ik dat ook zo, alsof iets door een sluier in een andere dimensie gluurt en daarmee een landschap door de dimensies-heen veroorzaakt…?!

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.